Tema 2: Pemerintahan & Pentadbiran
1.
Sejauhmanakah maharaja memainkan peranan penting dalam pemerintahan di
negara China pada abad ke 16 hingga 20.
Pengenalan
Negara
China merupakan Negara yang mengamalkan raja dan monarki mutlak pada abad ke 16
sehingga akhir abad ke 20. Sistem
maharaja yang diamalkan ini memperlihatkan pemerintahan beraja mengikut amalan
yang diguna pakai oleh masyarakat China.
Dalam masyarakat China, sistem maharaja menduduki hierarki teratas dalam
struktur sosial dan merupakan kuasa penentu dalam pentadbiran kerajaan.
Isi
Institusi
beraja memperlihatkan kedudukan maharaja sangat penting dalam masyarakat China,
mempunyai kuasa yang cukup besar serta merupakan perlambangan kedudukan
kerajaan. Pegangan konsep beraja ini
menjadi penentu kepada maharaja dalam mempertahankan pemerintahannya.
Kedudukan
politik maharaja dilegitimasikan berdasarkan konsep mandate of haven atau
mandat dari syurga. Maharaja dikatakan
sebagai wakil dari syurga atau “anak syurga” dan mendapat kuasa spiritual
yang tidak terhingga. Konsep ini juga
menjelaskan bahawa maharaja dianugerahkan kuasa memerintah oleh tuhan. Melalui konsep mandat dari syurga, maharaja
menduduki hierarki teratas dalam susunan
masyarakat dan merupakan individu yang paling berkuasa dalam
kerajaan. Maharaja juga dianggap sebagai
anak syurga yang diberi mandat untuk memerintah di atas muka bumi.
Dalam
bidang eksekutif, maharaja mempunyai kuasa untuk memutuskan dasar kerajaan,
melantik dan melucutkan jawatan pegawai-pegawai kerajaan, serta mengurniakan
gelaran. Maharaja China berkuasa mutlak
dalam melantik pegawai-pegawai mentadbir wilayah dan daerah yang menjalankan tugas
di bawah arahannya. Pentadbiran dan
pemerintahan maharaja dilaksanakan melalui sistem berpusat, iaitu kuasa
pentadbiran pusat berada di tangan maharaja yang seterusnya dipecahkan kepada
beberapa unit, iaitu Sekretariat Agung, Majlis Tertinggi (6 Badan Menteri), dan
Censorate (Lembaga Penapis).
Bagi
melicinkan pemerintahan, mahajara membahagikan pentadbiran kepada tiga fasa,
iaitu pentadbiran awam, pentadbiran ketenteraan, dan pentadbiran tempatan di
bawah badan pengawas. Maharaja dibantu
oleh Majlis Tertinggi yang menjadi badan penasihat utama dan terbahagi kepada
enam kementerian, iaitu Kementerian Personal, Kementerian Kewangan, Kementerian
Adat, Kementerian Perang, Kementerian Keadilan, dan Kementerian Kerja
Raya. Selain itu, demi memastikan amanah
dan kesetiaan pembesar, maharaja turut menubuhkan Lembaga Penapis yang
bertindak sebagai mata dan telinga kepada maharaja bagi memaklumkan segala
aktiviti-aktiviti pembesar China.
Seterusnya,
pada peringkat wilayah pula maharaja Ming membahagikan empayarnya kepada 15
wilayah yang seterusnya dipecahkan kepada unit-unit tempatan yang lebih
kecil. Struktur organisasi pentadbiran
pada peringkat wilayah ini diketuai oleh seorang pesuruhjaya yang dibantu oleh
dua orang pegawai, iaitu hakim dan komander tentera wilayah. Maharaja Ming juga menyerahkan urusan
pemerintahan wilayahnya kepada pegawai awam, pegawai tentera, dan pegawai
pengawas. Selain itu, pentadbiran
pegawai di daerah pula ditadbir urus oleh 6 orang menteri yang terdiri daripada
Menteri Personal, Menteri Kewangan, Menteri Adat, Menteri Perang, Menteri
Keadilan, dan Menteri Kerja-kerja Awam. Menteri tersebut akan dibantu oleh
gabenor bagi setiap daerah, penyelia wilayah dan pegawai-pegawai tempatan.
Namun
begitu, Dinasti Ch’ing memperlihatkan pentadbiran wilayah diketuai oleh gabenor
dan dibantu oleh pegawai daerah yang dilantik oleh maharaja. Pentadbiran ketenteraan berada di bawah ilmu
ketua suruhanjaya tentera yang mempunyai
kuasa kawalan ke atas wilayah tertentu.
Malah, maharaja turut berperanan sebagai ketua tentera bagi seluruh empayarnya. Hal ini dibuktikan melalui usaha maharaja
untuk mempertahankan negara dari serangan luar dan meluaskan empayar pada awal
kemunculan Dinasti Ming.
Seterusnya,
pemerintahan maharaja China adalah berkuasa mutlak dalam bidang
perundangan. Antara tugas maharaja ialah
menggubal undang-undang, mengendalikan kes rayuan serta memberi pengampunan
kepada seseorang yang didapati bersalah.
Sistem perundangan China melaksanakan hukuman secara kolektif dan
seseorang itu dianggap bersalah sehingga terbukti dia tidak bersalah.
Di
samping itu juga, maharaja China menguasai segala sumber ekonomi negara seperti
pungutan cukai, hasil bumi, perdagangan, dan sebagainya. Hal ini diperkuatkan lagi dengan
pengiktirafan tanah sebagai hak maharaja.
Maharaja memainkan peranan penting dalam urusan dasar luar Negara. Dasar pemerintahan maharaja ini membawa
kepada peluasan perdagangan dan perkembangan ilmu Barat di China. Ini dapat dilihat melalui dasar keterbukaan
semasa Dinasti Ming yang membenarkan kuasa Barat masuk berdagang di China. Semasa pemerintahan Dinasti Ch’ing, iaitu
pada abad ke 19 dan awal abad ke 20, Maharaja China menjalankan dasar tutup
pintu atau konsep pengasingan. Hal ini
jelas menunjukkan peranan maharaja dalam menentukan dasar luar negara.
Maharaja
juga berkuasa dalam bidang keagamaan.
Dalam bidang keagamaan, maharaja merupakan ketua agama dan melantik
ketua-ketua agama bagi mengendalikan hal ehwal keagamaan di China. Baginda juga mengetahui semua upacara
pemujaan yang diadakan di dalam negara.
Peranan
maharaja dalam bidang intelektual pula adalah penaung dalam bidang pembelajaran
dan memberi bantuan kewangan kepada golongan intelektual yang terlibat dalam
menyelenggarakan serta menerbitkan kitab dan ensiklopedia. Baginda turut terlibat dalam perkembangan
ilmu pengetahuan dengan memberi ceramah
kepada pelajar-pelajar yang menuntut di Kolej Imperial. Malah, maharaja juga mengarahkan pengendalian
peperiksaan awam serta terlibat dalam pemilihan calon dalam peperiksaan awam di
peringkat kebangsaan.
Kesimpulan
Kesimpulannya,
Maharaja China berjaya mengekalkan kedudukan sebagai pemerintah yang berkuasa sehinggalah kepada Perang Candu
Pertama yang menyaksikan kekalahan pihak China dengan British. Keterpaksaan
menandatangani perjanjian-perjanjian telah membawa padah kepada sistem
kemaharajaan China. Segala pembaharuan
yang dilakukan untuk menaikkan imej kemaharajaan hanya menemui kegagalan dan
akhirnya sistem beraja China selama 267 tahun ditumbangkan dalam Revolusi 1911
di China.
2. Raja Louis XIV(1643-1715 )melaksanakan
pemerintahan monarki di Perancis dengan mengukuhkan dasar dalam negara semasa
pemerintahannnya.Bincangkan.
Pengenalan
Raja Louis XIV ditabal
sebagai pemerintah Perancis pada tahun 1643. Memerintah selama 72tahun dan
menjalankan pemerintahan secara mutlak. Baginda mengambil beberapa langkah
untuk mengukuhkan pemerintahan monarki iaitu menjalankan dasar dalam negara
untuk mengukuhkan pemerintahan monarki.
Isi
Dasar Dalam Negara
Raja Louis XIV
menjalankan dasar pentadbiran yang membawa keamanan Perancis dengan memperkenalkan pelbagai langkah untuk
menyusun semula pentadbiran. Antara lainnya , baginda memperkenalkan 4 majlis
utama iaitu Majlis Negara, Majlis Despatches, Majlis Kewangan dan Majlis
Privy. Majlis Negara berperanan
menguruskan hal ehwal luar negara.
Majlis Despatches mengurus semua hal ehwal tempatan kecuali kewangan, Majlis Kewangan mengurus hal percukaian,
tarif, perbelanjaan dan pendapatan Negara dan Majlis Privy berperanan dalam menguruskan
bidang pentadbiran keadilan.
Baginda juga mengukuhkan
pengurusan pentadbiran dengan melantik menteri berkebolehan seperti Colbert
sebagai Menteri Kewangan, Louvois sebagai menteri Penerangan dan Vauban sebagai
Menteri Ketenteraaan. Selain itu baginda menggunakan khidmat pegawai berkebolehan bagi
mengukuhkan kuasa di provinsi bagi melaksanakan dasar-dasar diraja di pelbagai
provinsi
Dasar
Ekonomi
Raja
Louis XIV telah melaksanakan dasar
ekonomi merkantilisme untuk mengukuhkan
kedudukan
negaranya. Baginda memperkenalkan dan memulakan industri baru, memansuhkan tarif
tempatan, mengawal harga barang serta berusaha membina gudang senjata di Toulan. Malah baginda juga mengadakan
perhentian dagang di India, Senegal dan Madagascar untuk menggalakan
perdagangan antarabangsa dan meningkatkan perdagangan Perancis. Selain itu
baginda menggunakan pelbagai sekatan untuk meningkatkan industri tempatan
contohnya, mengenakan bayaran tarif yang tinggi kepada barangan asing serta cukai yang tinggi kepada kapal asing yang
menggunakan pelabuhan Perancis. Baginda memberi bantuan kewangan kepada
industri perkapalan Perancis yang menjalankan perdagangan.
Dasar
Ketenteraan
Raja
Louis XIV juga mengukuhkan kuasa monarki dengan menjalankan dasar ketenteraan.
Antara lainnya baginda melakukan pembaharuan dan mengawal bidang ketenteraan
seperti langkah menghapus dominasi
golongan bangsawan dalam bidang ketenteraan, meletakkan tentera dalam kawalan
baginda dan melantik pegawai-pegawai tentera berasaskan merit. Untuk menarik
kesetiaan golongan tentera baginda menambahbaik ketenteraan dengan merekrut
anggota tentera dan menyediakan kemudahan seperti perumahan dan bekalan
makanan. Kesannya tentera Perancis
muncul sebagai pasukan tentera yang terkuat di Eropah
Dasar
Agama
Dasar
lain yang diamalkan oleh Raja Louis XIV untuk mengukuhkan kekuasaan monarki
adalah memaksa golongan Huguenot menerima agama Katolik. Baginda telah membatalkan
Edict of Nantes yang memberi
kebebasan beragama kepada golongan
Huguenot pada 1685. Hal ini menyebabkan
seramai 200 ribu orang orang Huguenot meninggalkan Perancis
Dasar
Luar
Melalui dasar luar Raja
Louis IXV melakukan dasar perluasan kuasa dan berjaya meluaskan wilayah
Perancis hingga ke perbatasan Sungai Rhine. Baginda menguasai wilayah-wilayah
yang diperintah oleh putera-putera Jerman, Belguim dan Belanda
Kesimpulan
Raja Louis XIV
mengukuhkan pemerintahan monarkinya bukan sahaja melalui dasar dalam negara
tetapi melalui dasar lain seperti dasar ekonomi, dasar ketenteraan dan dasar
agama.Semua dasar yang dijalankan berjaya mengukuhkan kedudukan sistem
tersebut. Kesannya Perancis muncul sebagai negara yang kuat dan berpengaruh di
Eropah.
- Amerika Syarikat mengamalkan sistem pemerintahan persekutuan . Bincangkan pernyataan di atas dalam konteks pemerintahan persekutuan di Amerika Syarikat.
Pengenalan
Persekutuan
ialah gabungan beberapa buah wilayah atau negeri yang dahulunya bebas tetapi
menjadi negara bersekutu di bawah satu perlembagaan pusat.Pemerintahan
persekuatuan merupakan satu bentuk pemerintahan yang membahagikan kuasa antara
kerajaan pusat dengan kerajaan tempatan.
Kerajaan pusat dan kerajaan negeri mempunyai bidang kuasa
masing-masing. Pada 4 Julai 1776,
kongres dalam persidangan yang diadakan di Philadelphia melulusakan
Pengisytiharan Kemerdekaan. Pengisytiharan Kemerdekaan ini telah ditulis oleh
Thomas Jefferson. Melalui pengisytiharan ini, 13 buah koloni digabungkan
menjadi Amerika Syarikat yang merdeka.
Isi-isi
penting
Di dalam
sistem pentadbiran di Amerika Syarikat, kuasa kerajaan dibahagikan kepada
kerajaan pusat dan kerajaan negeri. Setiap kerajaan ini mempunyai bidang kuasa
masing-masing dalam perkara-perkara tertentu. Pada awalnya, Artikal Persekutuan
yang digubal selepas Amerika Syarikat bebas daripada British menjadi panduan
dalam pembentukan negara Amerika Syarikat. Malangnya, artikal ini tidak mampu
mewujudkan sebuah kerajaan yang kuat. Hal ini berpunca daripada pembahagian
kuasa yang sedikit kepada kerajaan persekutuan. Secara tidak langsung
kekurangan ini menjadikan Amerika Syarikat sebuah negara yang lemah dan tidak
mampu untuk menjalankan projek-projek pembangunan di samping tidak mempunyai
sumber kewangan yang mencukupi. Kerajaan persekutuan terpaksa bergantung kepada
sumbangan kerajaan negeri sebagai sumber ekonomi. Pada peringkat ini juga,
kerajaan persekutuan tidak dibenarkan membentuk sistem perdagangan dengan
negeri-negeri atau negara lain.
Oleh
yang demikian, Konvensyen Philadelphia 1787 telah diadakan bagi membincangkan
tentang kuasa yang akan diberikan kepada kerajaan pusat. Dari sini terbentuknya
Perlembagaan Amerika. Perlembagaan ini memperuntukkan perkara-perkara penting
seperti dasar dasar luar negeri, pertahanan, cukai, dan mata wang dikuasai oleh
kerajaan pusat, member kebebasan kepada negeri-negeri menggubal undang-undang
berkaitan adat dan budaya tempatan serta member kuasa yang lebih besar kepada
kerajaan persekutuan. Manakala, perlembagaan memperuntukkan hal-hal tempatan
terletak di bawah bidang kuasa kerajaan negeri masing-masing. Menjelang tahun
1788, Sembilan buah negeri telah mengesahkan perlembagaan tersebut. Namun, oleh
kerana pengaruh pihak antifederal, negeri New York masih belum dapat
mengesahkan perlembagaan tersebut. Dengan hasil usaha golongan federalis
seperti Alexander Hamilton, John Jay, dan James Madison menerusi penerbitan
buku, The Federalis. Akhirnya, New York mengesahkan untuk menyokong
Perlembagaan Amerika.
Perlembaan Amerika juga menggariskan badan-badan memerintah negara bagi
melindungi negara dari sebarang unsure-unsur authoritarian dan radikal.
Perlembagaan telah menggariskan bahawa struktur kerajaan terdiri daripada tiga
bahagia, iaitu Eksekutif, Perundangan, dan Kehakiman. Kuasa Eksekutif diteraju
oleh Presiden. Presiden dipilih untuk tempoh empat tahun. Selepas empat
tahun,Presiden boleh dilantik semula untuk penggal kedua selama empat tahun.
Badan
perundangan, iaitu Kongres terdiri daripada Dewan Senat dan Dewan Perwakilan.
Kongres berfungsi utk mengimbangi kuasa Presiden yang memiliki kuasa veto.
Presiden Amerika Syarikat boleh membatalkan undang-undang melalui kuasa veto
dan mengawasi Kongres. Namun melalui dua pertiga undi Kongres, kedua-dua dewan
dapat mengatasi kuasa veto Presiden. Ahli Dewan Senat dan Dewan Perwakilan
dipilih oleh rakyat.
Badan
Kehakiman terdiri daripada Mahkamah Tinggi dan mahkamah-mahkamah lain. Badan
ini merupakan badan yang bebas. Mahkamah boleh mengambil tindakan terhadap
Presiden sekiranya Presiden melanggar perlembagaan.
Pilihan
raya pertama bagi Amerika Syarikat diadakan pada 4 November 1789 dan dalam
pilihan raya tersebut, George Washington telah dilantik sebagai Presiden
Amerika Syarikat yang pertama.
Kesimpulan
Pembentukan kerajaan persekutuan di
Amerika Syarikat dilihat sebagai salah satu cara yang paling berkesan untuk
menggabungkan negeri-negeri yang pernah menjadi koloni British. Kerajaan Persekutuan dilihat memberi kuasa
yang lebih banyak kepada rakyat dan pada masa yang sama, hak dan kebebasan
peribadi rakyat tidak diusik. Sekaligus,
ini membantu Amerika Syarikat untuk muncul sebagai kuasa besar dunia.
Comments
Post a Comment